เรียนจบสูงแค่ไหนไม่ใช่ประเด็น..ทำงานเป็น สำคัญกว่าเยอะ

เรามักจะถูกสั่งสอนมาว่า การเรียนนั้นเป็นสิ่งสำคัญ แต่ในชีวิตปัจจุบันนั้น เราจะสังเกตได้ว่า

คนที่เรียนจบสูง บางคนก็ว่างงาน ไม่มีงานทำ ต่างจากคนที่คนมีประสบการณ์ทางด้าน

การทำงาน มีความรู้ความสามารถ การปฏิบัติที่สามารถแก้ไขปัญหาได้จริง

มีความก้าวหน้าทางด้านการงานมากกว่า

ประเด็นแรกของเรื่องนี้คือเรื่องการเรียน

ปัจจุบันการศึกษาเล่าเรียน เป็นเรื่องของผู้เรียนเพียงคนเดียว จะเรียนดีเรียนแย่

ก็อยู่ที่คนเรียนเองทั้งนั้น พ่อแม่ครูบาอาจารย์ หรือญาติพี่น้องทั้งหลาย

ก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้ สถาบันการศึกษาที่เรียนจบมา ก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องจริงๆ

แล้วอยู่ที่ฝีมือตัวเองล้วนๆ เมื่อผลการเรียนออกมา มีแนวโน้มว่าสามารถ

ทำงานได้เก่งนะ เพราะกว่าจะจบมันต้องฝึกฝนกันมากมาย

แต่ถ้าว่าอย่างไรก็ตาม การฝึกฝนในระหว่างการที่ศึกษาอยู่นั้น มันฝึกฝน และเรียนรู้

จากกรอบการศึกษา เมื่อทำผิดก็ทำใหม่ แก้ไขใหม่ จนกว่าจะดีขึ้น

นั่นเป็นหลักการง่ายๆของการศึกษา ที่เชื่อว่าทุกคนที่ได้ศึกษาในรั้วมหาวิทย าลัย

หรือในรั้วโรงเรียนก็เคยผ่านกันมาทุกคน แต่อย ากให้ลองสังเกตดีๆว่า ในช่วงที่เราศึกษาอยู่

เมื่อไหร่ที่คิดผิด ทำผิดเราจะถูกทำโทษด้วยการ ทำให้เห็นจากเกรด หรือผลการศึกษา

ถ้าเรียนไม่ดีก็อาจติด F ในที่นี้คือการลงทะเบียนใหม่ กับเด็กรุ่นน้องๆ บางคนก็อับอาย

ที่จะต้องเป็นพี่ แล้วไปเรียนกับรุ่นน้อง ใครจะรู้ว่าชีวิตในวัยเรียนนั้น

มีเรื่องเครียดมากมาย ปวดหัวเพียงไม่กี่เรื่องนอกนั้น เป็นเรื่องสนุกสนาน

บางคนที่จบมาแล้ว ยังอย ากกลับเรียนใหม่เลย เพราะเมื่ออยู่ในรั้วมหาวิทย าลัยนั้น

ได้เจอเพื่อนๆได้อยู่กับเพื่อนๆ ถึงเวลาเรียนก็ไป ถึงเวลาเลิกก็ไปกับเพื่อน

แต่เมื่อผลการศึกษาออกมา และเมื่อเราสำเร็จการศึกษาเรียบร้อยแล้ว

เราก็ต้องจบจากการศึกษา เพื่อมาทำงานทำการซึ่งผลการศึกษาที่ผ่านมานั้น

จะเป็นตัวพิสูจน์ต่อไปในช่วงชีวิตวัยทำงาน

ประเด็นที่สองคือเรื่องการทำงาน

เขาบอกกันมาว่า ค่าของคนอยู่ที่ผลของการทำงาน การทำงานของทุกคน สามารถวัดได้ง่ายๆ

โดยการวัดจากผลของงานที่ทำ ว่างานนั้นเกิดคุณค่า หรือประโยชน์แก่คนร่วมงาน

มากน้อยแค่ไหน นั่นแหละคือคุณภาพของงาน เมื่อพูดแบบนี้แล้ว เราจะสังเกตได้ง่ายเลยว่า

ตอนเราเรียนไม่มีผลการวัดแบบนี้เลย การศึกษาที่ผ่านมานั้น เป็นการเรียนรู้อะไรที่ทำไม่ได้

สอบไม่ผ่าน ก็ทำใหม่แต่จริงๆ แล้วการทำงาน นั้นไม่เหมือนแบบเรียนเลย เมื่อเราทำงานที่ได้รับมอบหมายมานั้น

ถ้าเกิดความผิดพลาดอะไรเกิดขึ้นกับเราบ้าง ไม่ว่าจะเป็นการเสียเวลา เสียเ งินเสียใจ หัวหน้างานตำหนิ

เพื่อนร่วมงานไม่มีความเชื่อถือ ทั้งหมดที่พูดมานี้ คือความจริงคือโลกความเป็นจริงที่เจ็บปวด

แต่ในทางกลับกันมันก็อาจจะเป็นโลกที่มีความสุข เพราะเมื่อไหร่ที่เราทำงานสำเร็จ คุณก็จะมีคุณค่าต่อผู้อื่น

ในวงกว้าง ถ้าสังเกตดีๆก็เหมือนกับชีวิตในวัยเรียน คือช่วงของโลกจินตนากา รแต่ชีวิตในการทำงาน

มันเป็นโลกแห่งความจริง มีคนเคยบอกว่าการที่เราประสบความสำเร็จในชีวิต เป็นเพราะเราไม่หยุดการเรียนรู้

เพราะเมื่อไหร่ที่ออกมาจากรั้วมหาลัย แล้วไม่มีคุณครูคอยบอกคอยสอน จะเป็นตัวเราที่จะได้ศึกษาจริงๆจัง

จะต้องเรียนรู้ทุกอย่าง เพราะนั่นมันคือผลได้ผลเสียของเราในทุกๆครั้ง ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็ตาม

จริงๆแล้วการศึกษาไม่ได้อยู่เพียงแค่ในรั้วมหาวิทย าลัยเพียงอย่างเดียว

เราจำเป็น ต้องศึกษาในทุกๆเรื่อง ศึกษาที่จะล้มเหลว และปรับแก้ไขให้มันดีขึ้น

ไม่ให้มันผิดแล้วผิดอีก จนหาคุณภาพไม่ได้ ชีวิตของเรายังดำเนินต่อไป

ไม่ใช่แค่อยู่ในรั้วมหาลัยจะต้องเรียนรู้ชีวิตการทำงาน เราก็ต้องเรียนรู้จะพัฒนาตัวเอง

ให้ก้าวไปสู่จุดที่สูงที่สุด แต่ไม่ใช่จุดที่เราต้องเหยียบย่ำคนอื่นขึ้นมา

แต่เราต้องพย าย ามเรียนรู้ และแก้ไขสิ่งต่างๆให้ผ่านไปให้ได้

ขอบคุณที่มา : postsara.