(เขียนดีมาก)กว่าเราจะรู้จัก และ เข้าใจในชีวิตตัวเอง มันก็ผ่านมาตั้งครึ่งชีวิตแล้ว

ตอนเด็กๆ เรียนประถม ถึงมัธยม ผมเข้าใจมาตลอดว่า..

คนที่เรียนดีได้คะแนนสูง ได้อันดับการเรียนที่ดีๆ

สอบติดมหาวิทย าลัยดีๆ จบด๊อดเตอร์ มีใบปริญญาหลายๆใบ

“คือคนเก่ง”โตขึ้นมาหน่อย..ผมเข้าใจว่า คนที่ทำงานได้

อย่างมีประสิทธิภาพ ผลลัพธ์ขั้นเทพ รายได้สูงๆ เป็นคนที่รู้จักของคนทั่วไป

หรือในสังคม.“นั้นคือคนเก่ง” มาวันนี้..ผมพึ่ง เข้าใจว่า

ผมคิดผิดมาตลอด คนเก่งที่แท้จริง คือคนที่ทำงาน

ที่ตัวเองรัก ตัวเองชอบได้อย่างยอดเยี่ยม หรืออาชีพอะไรก็ได้..ทำได้

อย่างมีประสิทธิภาพ และถึงเวลากินก็ได้กิน..ถึงเวลานอนก็ได้นอน..

มีเวลาว่างก็บอกไปเที่ยวดูโลกภายนอก เรียนรู้สิ่งใหม่ๆมีเวลา

ให้กับครอบครัว มีเวลาให้กับคนที่เรารัก และคนที่รักเรา

และที่สำคัญมีเวลาให้ กับตัวเราเอง…

9 ข้อคิดเตือนใจไม่ได้เตือนใคร เก็บไว้เตือนตัวเอง

1.อย่าอิจฉาใคร เพราะบินสูงแค่ไหน

พอถึงเวลาเราก็ร่วงกันทุกคน

2.หัดมีความสุขกับตัวเองได้แล้ว

เพราะ..ไม่มีใคร ที่จะอยู่กับเราไปตลอด

3.ฝึกอภัยและปล่อยวาง กับความเจ็บปวดไปทีละนิด

เพื่อเพิ่มเวลา ความสุขของเราให้มากขึ้น

4.ฝึกเข้าใจกับคำติ-ชม คำติก็ให้เฉยๆ คำชมก็ให้ปล่อยวาง

“ติเพื่อก่อก็เก็บมาพัฒนา” “ติเพื่อทำลาย ก็อย่าเอามาใส่ใจ”

5.ฝึกการเป็นผู้ให้

แบบไม่คาดหวัง จะได้กลับเพราะ มันคือการสร้างคุณค่า

ของการได้เกิดมา

6.อย่าทำลายความหวังใคร

เพราะมันอาจเป็นความหวังสุดท้าย

ที่เขาเหลืออยู่

7.ฝึกการพอใจไขว่คว้าแต่พอตัว

อะไรเกินกำลังก็ปล่อยไปมีแค่ไหน

ก็พอใจแค่นั้น

8.อย่ากลัวใครไม่รัก

แต่จงเริ่มจากการรักตัวเองก่อน

เพราะเสน่ห์ของการรู้จักรักตัวเอง

จะกระจายสู่คนรอบข้าง

9.ทุกวันคือการเปลี่ยนแปลงเสมอ

อย่ายึดติดกับอะไรเดิมๆ แม้ผมขน

ฟั นเรายังร่วง ตามกาลเวลา จงเข้าใจ

และหัดมีความสุขกับปัจจุบันได้แล้ว..

ขอบคุณ:คิดกลับด้าน