เมื่อสมัยที่คานธียังเรียนอยู่ที่อังกฤษ อาจารย์ไม่ชอบคานธีจึงมักจะพูดเสียดสี
ให้เขาอับอายตลอดเวลา เขามักจะโดนอาจารย์บางคนดูถูก เพราะว่าเขาเป็น
คนเอเชียและยังมีผิวสี จึงทำให้เข้ากับอาจารย์บางคนไม่ค่อยได้
วันหนึ่ง…คานธีไปกินข้าวที่โรงอาหาร และเดินไปเพื่อจะนั่งร่วมโต๊ะกับอาจารย์
แต่อาจารย์กลับเอ่ยขึ้นมาว่า…“คานธีเธอรู้ใช่ไหมว่า….หงส์กับหมากินข้าวด้วยกันไม่ได้น่ะ”
คานธีนิ่งไปพักหนึ่ง และเขาก็นึกอะไรขึ้นมาได้ เขาจึงตอบกลับอาจารย์ไปว่า…
“ได้ครับ..งั้นผมจะบินไปกินที่อื่นก็ได้ครับ” พร้อมกับถือจานข้าวลุกไปอีกโต๊ะหนึ่ง
อาจารย์โกรธคานธีมากที่แอบเปรียบตัวเองเป็นหมา
จึงคิดจะหาทางเอาคืน ในระหว่างที่อยู่ในชั้นเรียน
อาจารย์จึงได้ตั้งคำถามกับคานธี ต่อหน้าเพื่อนคนอื่น
เพื่อหวังให้คานธี ต้องอับอายอาจารย์ ถามคานธีว่า…“ถ้ามีกล่องอยู่ 2 ใบ
กล่องหนึ่งใส่ความรู้ไว้ อีกกล่องใส่ความร่ำรวย เป็นเธอจะเลือกกล่องไหนคานธี”
คานธีจึงตอบไปว่า..“ผมเลือกความร่ำรวยครับ” อาจารย์ได้ฟังคำตอบก็ยิ้มเย้ย
พร้อบกับพูดว่า..“ถ้าเป็นอาจารย์ จะเลือกกล่องความรู้นะ” คานธียังนิ่งอยู่…
แล้วก็นึกอะไรขึ้นได้ จึงตอบกลับไปว่า..“ใช่ครับเพราะคนเราก็ต้องอย ากได้
ในสิ่งที่ตัวเองไม่มีอยู่แล้วครับ” เมื่ออาจารย์ฟังคำตอบ ก็ยิ่งเพิ่มความโกรธมากกว่าเดิม
แต่ก็ได้แค่เก็บไว้ในใจ วันต่อมา….อาจารย์ตรวจข้อสอบ แต่คานธีกลับทำถูกหมดทุกข้อ
อาจารย์ไม่รู้จะทำยังไง จึงได้เขียนใส่กระดาษคำตอบของคานธีว่า….
“ไอ้งั่ง”เมื่อคานธีได้รับกระดาษคำตอบคืน ก็ตกใจกับสิ่งที่อาจารย์ทำ
เขานั่งคิดสักพัก แล้วก็เดินไปหาอาจารย์พร้อมกับบอกว่า…
“อาจารย์ครับอาจารย์เซ็นชื่อ แล้วแต่ลืมให้คะแนนผมครับ”
หากเป็นผู้ที่ต้องถูกกระทำอยู่ตลอดเวลา การตอบโต้ก็ไม่ใช่เรื่องแย่..เสมอไป
แต่เราสามารถ เลือกวิธีที่จะตอบโต้ได้โ ดยไม่ต้องใช้กำลังหรือทำให้เกิด
เรื่องใหญ่โต ใช้ไหวพริบที่ดี ตอบโต้กลับเพื่อให้เขาสำนึกบ้าง
ก็ไม่แย่…นะก็เหมือนกับ“คนที่ปาโคลนใส่คนอื่น มือของเขา
มักจะเปื้อนก่อนเสมอ”ฉันใดก็ฉันนั้น
ขอขอบคุณที่มา:น่าอ่ าน
ขอขอบคุณเจ้าของภาพ
