อยากให้ลูกอ่านไว้เตือนสติ “อย่าบอกรักแม่ ในวันที่สายไป”

คนที่ยังมีโอกาส ก็ดูแลแม่ให้ดีที่สุดนะคะ อย่ารู้ตัวเมื่อสาย อย่ารอเคาะโลงเรียกแม่กินข้าว ไม่มีประโยชน์

ทำเผื่อคนไม่มีแม่ให้กอดอีกแล้วด้วยนะคะ เมื่อตอนที่คุณเกิด มีผู้หญิงคนหนึ่ง โอบกอดคุณด้วยความรัก

เธอถูกคุณเรียกว่า“แม่” เธอผู้นี้เฝ้าทะนุทะนอมคุณ ดั่งกับไข่ในหิน เฝ้าฟูมฟัก หวังแค่เพียงลูกมีความสุข

กินอิ่มนอนหลับสบาย.. จนเมื่อฝาเท้าน้อยๆ เริ่มแข็งแกร่งขึ้น พร้อมที่จะก้าว..แม่ก็ยังประคับประคองอยู่ไม่ห่าง

หวังให้เจ้าเรียน มีการศึกษา ด้วยการยอมลำบาก ตรากตรำแม้ข้าวในหม้อจะไม่พอกิน แต่ก็ยอมอด

เพื่อให้ลูกมีกิน มีใช้มีเงิ นไปศึกษา..หลายครั้งด้วยความเป็นห่วง แม่จะห้ามไม่ให้ไปโน้นนี่นั้น

แต่เสียงตะหวาดที่ตรอกกลับมาว่า“อย่ามายุ่ง”.. น้ำตาน้อยๆของแม่เริ่มไหลริน? วันแล้ววันเล่า..

แม่ดิ้นรนทำงานกัดฟั นสู้ ส่งเจ้าเรียนจนจบ มีการศึกษา..หลังที่เคยเหยีดตรง เริ่มงุ่มงอลง จนหัวใจน้อยๆของเจ้า

เริ่มมี“รัก” โทรถามไถ่ทุกวัน เช้าเย็น..เหนื่อยไหมกินข้าวหรือยัง แต่มีสักครั้งไหม ที่ยกสายถามแม่..แม่เหนื่อยไหม กินข้าวหรือยัง”

แม้คุณจะกลับบ้านดึกดื่นขนาดไหน แต่คุณที่ยอมอดตาหลับขับตานอน เพื่อรอให้คุณกลับมา ก็คือแม่อีกเช่นเคย

ท่านหวังเพียงแค่..ได้ส่งคุณเข้านอน เหมือนยังเย าว์เช่นนั้น..และอยู่เพื่อรอด้วยความเป็นห่วง หวังให้คุณรอดปลอดภัย

มีชีวิตมากลับมานอนในบ้านหลังเก่าเดิมๆหลังนี้ แต่เมื่อคุณสะย ายปีกขึ้นเองได้ สิ่งที่คุณพบ สิ่งที่คุณเห็น

ช่างสดใสงดงาม มีอาหารดีๆกินมีเสื้อผ้าดีๆใส่ มีเพื่อนมากมายในขณะที่แม่อาจเหลือคุณเพียงแค่คนเดียว

และในวันที่คุณมีน้ำตา เสียใจตกอับตกงาน แต่แม่ก็ยังเป็นแม่พร้อมยินดีแบกคุณไว้เสมอ

ไม่ว่าคุณจะโตแค่ไหนก็ตาม เธอไม่เคยปฎิเสธที่จะอุ่มชูดูแลคุณเลย มีแต่“กลับมาบ้านเราเถอะลูก”

เมื่อวันเวลาเปลี่ยนผ่าน หูของแม่อาจไม่ได้ยิน อย่ารำคาญแม่เลย เพราะเมื่อย ามคุณเด็ก

แม่ไม่เคยรำคาญที่จะตอบคำถามของคุณซ้ำๆเลยนะ อย่ารังเกลียดอะไรท่านเลย

หากวันนี้ท่านหลงๆลืมๆถ่ายไม่เป็นที่ เพราะกว่าที่คุณจะมีวันนี้ ท่านทั้งเช็ด

ทั้งทำความสะอาดก้นคุณมาตั้งกี่หนมันไม่ใช่เรื่องน่าเบื่อ หรือภาระเลย หากวันนี้คุณต้องพยุงท่านเดินบ้าง

เพราะกว่าที่คุณจะตั้งไข่ก้าวเดินได้ ท่านเต็มใจที่จะสอนให้คุณก้าว แม้คุณจะล้มสักกี่ครั้งท่านก็พร้อมพยุง

แม้แต่..ตอนนี้ก็ตาม หากคุณทุกข์หรือลำบาก อ้อมแขนของแม่อย่าเปิดอ้ารอรับเสมอ

คุณเคยหันไปดูผู้หญิงคนนี้บ้างไหม.. วันนี้คุณทำอะไรให้เธอบ้าง..เธอเหนื่อยไหม..เธอหิวไหม..คุณโชคดีแค่ไหน

ที่วันนี้ยังมีแม่อยู่.. ซึ่งต่างจากหลายคน วันแม่เขาไม่มีสิทธิ์ได้เห็นหน้าแม่ ได้กราบตักอุ่นๆของแม่เลยด้วยซ้ำ..

อย่ารอให้ถึงวันนั้น หากวันนี้คุณออกมาทำงานไกล บ้านที่เคยนอน..วันแม่ปีนี้กลับไปหาท่าน

ให้ดีใจอีกสักครั้ง.. อย่าคิดว่ายังมีท่านอยู่ไปเมื่อไร ก็ได้ส่งเงิ นให้ใช้หาให้กินเมื่อไรก็ได้..

เพราะหากวันนั้นไม่มาถึง แม่ของคุณรอไม่ไหว..การไปเคาะฝาโรงปลุกท่านมากินอาหารที่ชอบ

หรือทำบุญ มันไม่มีประโยชน์อันใดเลย ทำไมไม่ตอบแทนคุณ ตอนที่ท่านมีสติ รับรู้อยู่ในตอนนี้..

กลับบ้านหาแม่เถอะนะ ไม่ต้องกอดท่านแล้ว บอกรักในวันที่ท่านไม่หายใจ.. เพราะท่านไม่สามารถ

ลุกขึ้นมาบอกคุณว่า พ่อกับแม่ก็รักลูกเช่นกันได้อีก ไม่ต้องหาอาหารดีที่สุด

แล้ววางไว้หน้ารูปท่าน แล้วจุดธูปบอก เพราะท่านกินไม่ได้..ไม่ต้องเดินไปเคาะโลง

แล้วบอกว่าลูกขอโทษ เพราะท่านไม่สามารถ ลุกขึ้นมากอดแล้วบอกว่าไม่เป็นไรลูก

แม่ไม่เคยโกรธลูกเลย ไม่จำเป็นต้องอ่า นบทความซึ้งๆที่ดีที่สุด ที่อย ากบอกท่าน

ในวันที่กำลังจะเอาเปลวไฟเผาร่างท่าน เพราะท่านไม่ได้ยินแล้ว..

ไม่จำเป็นต้องเก็บเถ้ากระดูกท่านไว้ในบ้าน เพียงเพื่อให้ท่านอยู่กับเรา

เพราะยังไงก็ไม่อบอุ่น เท่าในวันที่ท่านยังมีชีวิตอยู่.. ทำไมไม่เลือกทำสิ่งดีๆ

ในวันที่ท่านมีชีวิตอยู่เพื่อรับรู้ด้วยความปรารถนาดี

ขอขอบคุณ prapaisee