
เคยเห็นกับตา…เพื่อนคนนึง ทำงานโรงงาน เงิ นเดือน 11,000
ยอมกู้เ งิน 25,000 มาซื้อล้อแม็กใหม่ เพียงเพราะ..“อย ากได้!!”
เพื่อนคนนึงเป็นพนักงานห้างสรรพสินค้า เงิ นเดือน 13,000
ยอมกู้เงิ น ยอมรูดบัตร…ซื้อไอโฟนเพียงเพราะ..
“ไอ้คนที่เขาไม่ชอบมีแต่..เขาไม่มี!” ไซด์ไลน์คนนึง
ที่ผมรู้จักนอนกับแขก นอนกับลูกค้าได้เงิ นมา
ซื้อกระเป๋าใบละ 4-5 พัน ซื้อรองเท้า 9 พัน
ซื้อกางเกงในตัวละพัน ทั้งสามคน
ผมรู้จักในชีวิตจริง ปัจจุบันทุกคนลำบาก ย ากจน
หนีสิน…รุงรังเกลียด เพื่อนร่วมงาน…ไม่ชอบเจ้านาย
เบื่องาน เบื่อชีวิต อย ากลาออก แต่ก็ทำไม่ได้…เพราะเป็นหนี้
หนี้บัตร ผ่อนรถค่าเช่าห้องสารพัด ค่าใช้จ่าย หาได้เดือนชนเดือน
บางเดือนโทรไปยืมเ งิน พ่อแม่ที่บ้านนอก ผมบอกกับทั้งสามคนว่า…
ถ้าไม่อย ากมีชีวิตแบบนี้
1.เลิกใช้ชีวิตแบบ(รสนิยมสูงรายได้ต่ำเสียที)
อย่าทำอะไรเกินตัว อย่าให้ความสำคัญ กับวัตถุมากกว่า
คุณค่าของตัวเอง!!!
2.พัฒนาตัวเอง(เลิกเสือกเรื่องชาวบ้าน)
ไม่ต้องไปตาม ไม่ต้องไปคอมเมนท์วิพากษ์วิจารณ์ ตามประเด็นดราม่า…
เอาเวลาไปหาข้อมูล เรื่องทำมาหากินอาชีพที่ตัวเองสนใจ
3.ผมสอนให้มองเรื่องทำมาหากิน
ตั้งใจทำมาหากิน ฝึกฝนทักษะ ในเรื่องทำมาหากิน เมื่อชำนาญแล้ว
รู้จริงแล้ว ถนัดแล้ว ก็เหมือนว่ายน้ำเป็น แล้วคำว่า…“เสี่ยง”
ก็น้อยลงเพราะการทำอะไร ที่เราถนัด เท่ากับเราได้เปรียบ
พูดง่ายๆ ผมบอกให้เขาตั้งใจ ทำมาหากิน ศึกษาเรื่องทำมาหากิน
เพื่อที่จะได้ ไม่ต้องมีชีวิตเดือนชนเดือน ไม่ต้องแต่งตัวออกไป
ทำตามคำสั่ง..ใคร? ไม่มีใครสนใจสักคน
ไม่มีใครทำตามสักคน
ทุกคนก็เลย…วนอยู่ที่เดิม
ไปทำงานสิ้นเดือน รับเ งินจ่ายหนี้ ฉลองกินชาบูต้นเดือน
กลางเดือนหมูกะทะ ปลายเดือนต้มมาม่า ยอมแดก..มาม่า
เพื่อให้รถสวย เพื่อให้คนชมว่า รถตัวเองสวย!!
ยอมเป็นหนี้ เพื่อให้คนมองว่า..ตัวเองมีทัดเทียมคนอื่น
ไม่เหนื่อยกันบ้างหรือไง…?กับสังคมหน้ากาก (สังคมจอมปลอม)
ผมเหนื่อยแทน…นี่แหละ สาเหตุที่ทำให้คนจำนวนไม่น้อย
ลำบากย ากจน และมีชีวิตที่ไม่มีความสุขเลย และต้องเป็นแบบนี้
ไปนานเท่านานจนแก่.. ถ้าไม่อย ากเป็นแบบนี้ ก็พัฒนาตัวเองซะ
ตั้งใจทำมาหากินซะ ความสำเร็จ มันก็ง่ายๆแค่นี้เอง!!!
ขอบคุณบทความจาก.สิริทัศน์สมเสงี่ยม