โตขึ้นน้องจะรู้ว่าย าก ยิ่งกว่าหาสามี ดีๆ คือหาทำเลค้าขา ยดีๆ
ย ากยิ่งกว่า สอบเข้ามหาวิทย าลัยดีๆ คือการมีอาชีพการงานดีๆ
โตขึ้นน้องจะอึ้งว่า พ่อแม่เราเอาเงิ นที่ไหนมาเลี้ยงเรา
ขนาดเราเ งินเดือน 3 หมื่น ยังไม่พอ จะให้พ่อแม่ได้เลย
โตขึ้นน้องจะเข้าใจว่า โซดาขวดละ 100 ในผับ
ที่น้องไปแพงขนาดไหน น้องจะเริ่มสงสัย ว่าแม่คนเดียว
ทำไมเลี้ยงลูก 3-4 คนได้จนเรียนจบ แต่ลูก 3-4 คน
เรียนจบมีงานทำหมด แต่ไม่มีใครเลี้ยงดูแม่ได้สักคนเดียว
โตขึ้นน้อง จะเข้าใจว่า ทำไมแม่ต้องทำงานหนัก
วันหยุดไม่ได้พักค่ำ มืดยังไม่ได้กินข้าว
น้องจะรู้ว่าเขาทำเพื่อใคร วันนึงน้องจะคิดได้ว่า
ชีวิตในรั้วมหาวิทย าลัย เป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขที่สุดแล้ว
เพราะมีคนหาเ งินให้ใช้เรียน ไปเที่ยวไป ไม่ต้องคิดอะไร
วันนึงน้องจะรู้ว่า คุณค่าของชีวิต ไม่ได้วัดกันที่โทรศัพท์เครื่องใหม่
หรือกระเป๋าแบรนด์เนม แต่มันวัดกันที่ความรับผิดชอบ
และสามัญสำนึก วันนึงน้องจะรู้ว่า คนที่ร่ำรวยที่แท้จริง
คือคนที่เลี้ยงดูพ่อแม่ได้ ไม่ใช่คนที่สามารถจ่ายค่าเห ล้า
ขวดละ 5 พัน โดยไม่เสียดาย วันที่พ่อแม่ต ายวันนั้น
แหละคือวันที่โลกนี้ ไม่มีใครรักน้องจริง หลงเหลืออยู่อีกแล้ว
เมื่อก่อนร้องเรียกหาแต่ผัวในโซเชี่ยล วันนึงน้องจะเรียกร้องหาแต่พ่อแม่
ที่ไม่มีวันหวนกลับคืนมาได้ แม่ข ายแกงได้วันละไม่ถึงพัน
เลี้ยงลูกจนเรียนจบมีงานทำมาได้ ลูกเ งินเดือน 2-3 หมื่น
กลับเลี้ยงดูแม่ไม่ได้ วันนี้บทความนี้น้องอ่ านแล้ว
อาจจะไม่เข้าใจ สักวันที่คิดได้จะเข้าใจมันดี
ขอบคุณsongtorkwamrak
