
เมื่อยังเด็กๆอยู่ ไปทะเลฉันชอบเก็บเปลือกหอยกลับบ้านใส่โหลแก้ว
เก็บไว้ตอนนั้นก็คิดแค่ว่ามันสวยดี เมื่อฉันโตขึ้น จึงได้รู้ว่าแท้จริงแล้ว
เปลือกหอยจะสวยงาม และมีคุณค่านั้น ก็ตอนที่มันอยู่บนผืนทรายข้างหลังเป็นผืนน้ำสีคราม
เหมือนกับใครบางคน ให้อยู่ในใจดีแล้ว อย่าอยู่ในชีวิตจริงดีกว่า หากการได้ครอบครอง
เป็นเจ้าของกัน มันอึดอัดนักหรือมีฝ่ายใดต้องเสียใจ สิ่งที่ดีที่สุด คงต้องปล่อยให้ต่างคน
ต่างใช้ชีวิตไปอย่างนั้นมันอาจจะดีกว่า เพราะเขาทำมากกว่าเรา เขาจึงได้ผลตอบแทนมากกว่า
เขาตื่นก่อนเรา เวลาเขาก็มีเวลามากกว่าเรา
เขารับผิดชอบมากกว่าเรา ตำแหน่งเขาจึงสูงกว่าเรา
เขาพย าย ามมากกว่าเรา ความสำเร็จเขาจึงยิ่งใหญ่กว่า
เขาอดทนกว่าเรา เขาจึงเข้มแข็งกว่าเรา เขาทำได้ดีกว่าเรา
เขาจึงมีอะไรดีๆมากกว่า ที่จริงแล้วชีวิตมันก็แค่นี้เอง
ไม่ได้ซับซ้อนอะไรเลย โลกจ่ายผลตอบแทน ตามความสามารถ
ตามความพย าย าม ทำมากกว่าก็ต้องได้มากกว่า ลูกปัดพลาสติก
สามารถเห็นสีสันได้ทันที แต่กลับไม่มีคุณค่าเท่าไหร่นัก
ส่วนเพชรพลอย ไม่ได้งดงาม เมื่อแรกเห็น เพราะต้องผ่านสายตา
ของผู้ชำนาญ ผ่านการเจียระไนที่เจ็บปวดมาก่อน
จึงจะเปล่งประกายออกมา ความดีที่มีค่า อาจไม่ใช่สิ่งที่ถูก
พบเห็นโดยง่าย เพราะหลายคนมองกันที่เปลือกนอก
แต่หากสามารถยืนหยัด มุ่งมั่นรักษาความดีไม่แค่พย าย ามทำให้ดูงดงาม
แค่เปลือก ในที่สุดจึงจะเป็นผู้ที่งดงาม และทรงคุณค่าอย่างแท้จริง
ขอขอบคุณ junjaonews