ย ามเรายังเล็ก พึ่งพาพ่อแม่เรียกว่า..“ได้รับการเลี้ยงดู”
ย ามโตยังพึ่งพาพ่อแม่ เรียกว่า..“ชาวเกาะ”
พึ่งพาตัวเองได้ จึงชื่อว่าเป็นผู้ใหญ่ พึ่งพาตัวเองได้
จึงยิ้มได้อย่างภูมิใจ ทรัพย์สินไม่มาก “รู้จักหา”ไม่มีบ้านไม่มีรถ
“รู้จักสร้าง” เหนื่อยแล้วท้อแล้ว “รู้จักลืม” ทุกข์แล้วร้องไห้แล้ว
“รู้จักปลอบตัวเอง” ย ามอับจน อย่ากล่าวโทษ ที่คนอื่นไม่อุ้มชู
ย ามวิกฤติ อย่าคับแค้น ที่คนอื่น ไม่ค้ำจุน หากคุณแข็งแกร่ง..ปัญหา
ที่เจอก็คือ“แรงส่ง” หากคุณกล้าหาญ..วิกฤติ ที่เจอก็คือโอกาส
ยึดในอัตตาอาจนำพาให้ตนหลงทาง ยึดในผู้อื่นอาจ
ทำให้หมดความเป็นตัวเอง มุมานะไว้นะ..พึ่งพาตัวเองได้
ทุกสิ่งย่อมเป็นของคุณเข้มแข็งไว้นะ พึ่งพาตัวเองได้
แม้ไร้เสียงปรบมือ จากผู้คน แต่ตัวคุณ ย่อมภูมิใจ
พึ่งพาตัวเองได้คือ“คนจริง” การหัดให้ตัวเอง ได้ลองอยู่ตัวคนเดียว
ดูบ้างจึงถือ เป็นเรื่องสำคัญ ที่ไม่ว่าใครต่างก็ต้อง เตรียมพร้อมรับมือ
1.ทำไมเราถึงต้องหัดอยู่ตัวคนเดียวให้ได้
เพราะคงไม่มีใคร ที่จะสามารถยืนอยู่ข้างๆเราได้ตลอดไป
ดังนั้นการหัดให้ตัวเอง ได้ลองอยู่ตัวคนเดียวดูบ้าง
จึงถือเป็นเรื่องสำคัญ เพราะมันคงไม่ได้แย่อย่างที่คิด
2.เอาแน่เอานอนไม่ได้กับใจของคนอื่น
เพราะใจคนเรา สามารถเปลี่ยนไปอย่างเอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้
ในทุกวินาที และเราไม่มีทาง ที่จะรับรู้ได้เลยว่าเมื่อถึงจุดๆ
หนึ่งของชีวิตใครบ้าง ที่จะยังคงอยู่เคียงข้างกันไปตลอด
การเตรียมพร้อมรับมือ กับความเปลี่ยนแปลงหลายๆอย่าง
จึงอาจมีส่วนช่วย ให้สิ่งที่ต้องเผชิญหน้านั้น ไม่ใช่เรื่องย ากเกินรับมือไหว
3.ไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอดไป
ปฏิเสธไม่ได้ว่า เวลามักพรากใครหลายๆคน ให้เดินออกไปจากชีวิต
ในแบบที่เราเอง ก็ไม่ทันได้ตั้งตัวกันอยู่เสมอ จึงไม่ใช่เรื่องแปลก
ที่ในบางที ความรู้สึกเคว้งคว้างทั้งหลาย จะก่อตัวขึ้น
ภายในจิตใจ จนทำให้รับรู้ได้ถึงความอ่อนแอที่มี
ดังนั้น การใช้ชีวิตคนเดียว ให้เป็นคือ เรื่องสำคัญอีกเรื่องหนึ่ง
ที่คนเราจะต้องหัดเรียนรู้เอาไว้ เพราะไม่ใช่ที่ว่า
ทุกสิ่งบนโลกใบนี้ จะสามารถคงอยู่ได้ตลอดไป
ไม่เว้นแม้แต่ตัวของเราเองด้วยก็ตาม
4.ทำในสิ่งที่ต้องการได้อย่างเต็มที่
การได้ทำอะไรด้วยตัวเอง แค่เพียงคนเดียว มักจะทำให้เรารู้สึกได้
ถึงความเป็นอิสระ และสามารถใช้ชีวิต ในแบบที่ต้องการได้อย่างเต็มที่
และไม่ต้องเป็นห่วง หรือเป็นกังวลว่า ใครจะรู้สึกอย่างไร?
ถือเป็นการสร้างความสุขง่ายๆ ให้กับตัวเองได้อีก ในอีกหนทางหนึ่ง
โดยที่ไม่ต้องเดือดร้อนใครอีกด้วย
5.ไม่ต้องเป็นภาระหรือสร้างความเดือดร้อนให้กับใคร
ในแง่ของความเป็นจริง คือคนเราควรหัดใช้ศักยภาพ ที่มีอยู่ในตัวเอง
หรือช่วยเหลือตัวเองให้ได้อย่างเต็มที่เสียก่อน และเมื่อไม่ไหว
หรือคิดว่าทำไม่ได้แล้ว ค่อยหันหน้าไปพึ่งพาความช่วยเหลือ
จากคนอื่นซึ่งการกระทำเช่นนี้ จะทำให้เรารู้สึกได้ ถึงคุณค่าที่มีอยู่
ในตัวเองมากยิ่งขึ้น เพราะการหลีกเลี่ยง เป็นตัวภาระหรือการสร้างปัญหา
ให้กับคนรอบข้างลดน้อยลง
6.เข้มแข็งมากขึ้นกว่าเดิม
คนเราจะรู้สึกว่า ตัวเองสามารถมีชีวิตอยู่ได้ดี และเข้มแข็งมากยิ่งขึ้น
ก็ต่อเมื่อได้ก้าวผ่านอุปสรรคและปัญหาต่างๆ ไปด้วยตัวเอง
แค่เพียงลำพัง บางทีการอยู่ตัวคนเดียว หรือใช้ชีวิตอยู่คนเดียวได้
จึงอาจจะไม่ใช่เรื่องที่ดูแย่มากเสมอไป เพราะในบางครั้ง
บทเรียนทั้งหลายของชีวิต ก็อาจจะได้มันมาจากประสบการณ์เหล่านี้
“อย่าไปตั้งความหวังว่า ใครจะคิดเหมือนเรา เข้าใจในสิ่งที่เรารู้สึก
และห่วงใยความรู้สึกเราได้มากเท่าตัวเราเอง”
ขอบคุณ : verrysmilejung
