
คุณสังเกตมั้ย…?
เวลาที่ไหน ประกาศรับสมัครงาน เขาจะบอกเราว่า ต้องการคนมีวุฒิเท่าไหร่
ต้องการประสบการณ์กี่ปี และบอกลักษณะงาน แต่มีคุณสมบัติข้อนึง
ที่บางคนไม่เคยนึกถึงคือ…อายุ!!
สังเกตมั้ย…?
บริษัทห้างร้านต่างๆ นอกจากเขาจะบอกคุณสมบัติต่างๆแล้ว
เขา ยังระบุเรื่องอายุด้วย! เช่น ต้องการคนอายุ 20-35 ปี
ต้องการคนอายุ 25-40 ปี ส่วนใหญ่ Maximum
จะอยู่ที่อายุไม่เกิน 40 ปี ล่าสุด ผมเห็นข่าว
รับสมัครคนงาน ไปทำการเกษตร ที่ต่างประเทศ
อย่างถูกต้องตามกฎหมาย เขาบอกว่า
ต้องการคนอายุ 25-40 ปี ผมคิดในใจ…เราหมดสิทธิ์
เรา 41 ละ มันทำให้ผมคิดว่า…เราเคยถามตัวเองมั้ย
ว่าตกงานตอนอายุ 40-50 จะทำยังไง? ชีวิตจะไปต่อยังไง
จะเอาอะไรกิน? เด็กจบใหม่ ไม่ค่อยคิด คนอายุ 30 ไม่ค่อยคิด
พวกเขา(บางคน) รู้เพียงว่า วันนี้มีความสุขดี สิ้นเดือนก็ได้เ งินออกเที่ยว
สังสรรค์ใช้ชีวิตฟุ่มเฟือย วิ่งตามกระแสนิยมต่างๆ
มีรูปแบบชีวิตเหมือนคนอีกจำนวนมาก ตื่นมาไปทำงาน
เลิกงานนั่งล้อมวงกินเบียร์ เมากลับบ้านนอน
ตื่นมาไปทำงาน เสาร์ อาทิตย์ หาที่เที่ยว
เ งินเดือนออก…ฉลองได้รับโบนัส…ฉลองสิบปี
ก็ยังคงใช้ชีวิตแบบนี้ ทำแบบนี้มาโดยตลอด
วิถีชีวิตเหมือนเดิมมาโดยตลอด
จนลืมไปว่า อายุมากขึ้นทุกวัน
เวลาเหลือน้อยลงไปทุกวัน และที่สำคัญ
เด็กรุ่นใหม่เก่งขึ้นทุกวัน มีแรงงาน มีบัณฑิตเก่งๆจบใหม่ทุกปี
เตรียมใจไว้หรือยัง…? ตกงานตอนนี้ 40-50 ไป
ไปทำมาหากินอะไร? ถ้ายัง…ชีวิตคุณตกอยู่ในอั นตร ายแล้ว
เดี๋ยวนี้ตกงานง่ายมาก อาชีพที่ว่ามั่นคง ยังตกงานกันระนาว
เอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้อีกแล้ว ถ้ายังคงใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อย
ไร้สาระอยู่ คุณจะต้องเจ็บปวดใจ เมื่อวันนั้นมาถึง อาชีพเดียว
ไม่เคยพอ รายได้ทางเดียวโคตรอั นตรา ย ผมเห็นหลายคน
ตกงานตอนอายุ 40 ชีวิตจบเลย ไปไม่เป็นเลย
เพราะไม่เคยคิดเรื่องทำมาหากิน ไม่เคยหาความรู้เพิ่มเพิ่ม
ไม่คิดจะฝึกฝนอะไร หรือหาช่องทางให้ตัวเอง ถึงกับคิดสั้นยังมีเลย
สุดท้ายนี้ผมเพียงอย ากจะบอกว่าสนใจ ตั้งใจคิดเรื่องทำมาหากินซะ
อะไรก็ไม่แน่นอนหรอกมาเริ่มใหม่ ตอนอายุ 40-50 คุณไม่ทันคน
ที่เขาทำมานาน เชี่ยวชาญและถนัดหรอก ลองตกงานวันนี้สิ
แล้วคิดเปิดร้านลูกชิ้นพรุ่งนี้เลย แค่หาทำเลก็งงแล้ว
ทำน้ำจิ้มก็กินไม่ได้แล้ว ที่ซื้อลูกชิ้นยังไม่รู้เลย
เลิกสนใจได้แล้ว ดาราคนไหน มันจะเลิกกับคนไหน
ใครจะได้กับใครอย่าเสียเวลาไปตามไปอ่ าน ไปนั่งวิพากษ์วิจารณ์
ชีวิตคนอื่น สนใจที่เรื่องตัวเองอนาคตตัวเองเถอะ
เราทุกคนทุกอาชีพมีวันหมดอายุเหมือนหมอนวดตามอาบอบนวดนั่นแหละแก่แล้วใครจะเอา?
เด็กสวยๆเด็ดๆ..มใหญ่ๆเกิดใหม่ทุกวันเอาอะไรไปสู้เขา?
ไม่คิดเรื่องทำมาหากินตอนนี้จะคิดตอนไหน?จะเริ่มเมื่อไหร่?
เดี๋ยวนี้อายุ40หลายบริษัทเขาก็ไม่เอาแล้วถ้าคุณไม่เจ๋งจริงหรือมีความสามารถแบบเฉพาะด้านจริงๆ
เขียนให้อ่ านเท่านี้ใครคิดได้ก็ดีใจด้วยใครคิดไม่ได้ก็ตัวใครตัวมันชีวิตใคร
ชีวิตมันอยู่แล้วพัฒนาตัวเองซะเลิกยุ่งเรื่องชาวบ้านซะตั้งใจ
ทำมาหากินดีกว่าคิดไว้ยัง…ตกงานตอนแก่จะทำยังไง..?
บทความสิริทัศน์สมเสงี่ยม