ข้อคิดสอนใจได้ดี กับ ขนมหนึ่งห่อ “กับการตัดสินคนแค่ภายนอก”

อ่า นเรื่องที่ได้รับการส่งต่อๆกันมาทางไลน์ แล้วประทับใจมาก ตอนแรกๆที่อ่ านไป

ก็คิดไปพลางว่า ทำไมผู้หญิงคนนี้ ช่างแย่จัง และผู้ชายที่นั่งข้างๆ ก็กินขนม

อย่างไม่รู้สึกอะไร เป็นคนปกติหรือเปล่า ลองอ่า นดู แล้วจะรู้ว่า

เราได้อะไรจากเรื่องเล่านี้จากไลน์

ที่สนามบินนานาชาติระดับโลก มีนักธุรกิจหญิงแต่งตัวดี จำเป็นต้องรอเวลา

ถึง 3 ชั่ วโมง ในการเปลี่ยนเครื่องบิน เพื่อไปจุดหมายปลายทาง

เธอตัดสินใจเดินไปซื้อหนังสือ 1 เล่ม และคุกกี้ 1 ห่อและเตรียมหาที่นั่ง

เพื่ออ่า นและกินฆ่ าเวลาไปพลางๆ เธอสอดส่ายมองหาที่นั่งได้ 1 แห่ง

เมื่อนั่งลง ก็เตรียมหนังสือและคุกกี้เพื่ออ่า นและกินไปพลางๆ

เธอสังเกตเห็นว่า ข้างๆเธอมีชายหนุ่ม ซึ่งนั่งเหยียดกาย อย่างไม่สนใจใคร

ว่าจะมีใครนั่งอยู่ข้างๆเขา สักครู่หนึ่ง ขณะที่เธออ่า นหนังสือ

ชายหนุ่มก็หยิบขนมคุกกี้ออกจากถุง ซึ่งวางอยู่ระหว่างคนทั้งสอง

แล้วกินมันทีละชิ้น เธอมองด้วยความโกรธ แต่ไม่ต้องการ

ทำเรื่องวุ่นวาย เธอจึงทำเป็นไม่สนใจ เธอเริ่มรู้สึกเบื่อ

ที่จะกินคุกกี้ และเฝ้ามองนาฬิกา ในขณะที่ชายหนุ่ม

ซึ่งเป็นผู้ขโมยไร้ย างอาย กำลังกินมันให้หมดสิ้นไป

เธอเริ่มโมโหและคิดในใจว่า “ถ้าฉันไม่ใช่ผู้ดี มีการศึกษาแล้วละก็

ฉันจะชกหน้าเจ้าหมอนี้ให้แหลกไปเลย”

ทุกครั้งที่เธอหยิบกิน 1 ชิ้น ชายหนุ่มก็หยิบมันกิน 1 ชิ้น

ทั้งสองส่งสายตามองกัน เมื่อคุกกี้เหลือเพียงชิ้นสุดท้าย

เธอหยุดและอย ากรู้ว่า ชายหนุ่มจะทำอย่างไร ชายหนุ่มค่อยๆ

หยิบคุกกี้ชิ้นสุดท้าย แล้วหักออกเป็น 2 ชิ้นส่งให้เธอครึ่งชิ้น

และกินเองครึ่งชิ้น เธอรับจากชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว และคิดในใจว่า

“เขาช่างเป็นคนไร้มารย าทสุดๆ ช่างไร้การศึกษา ไม่มีแม้แต่พูดขอบคุณสักคำ”

เธอลุกขึ้นหยิบข้าวของทั้งหมด แล้วตรงไปยังประตู

ขึ้นเครื่องไม่แม้แต่เหลียวหลังกลับมามอง หัวขโมยผู้ไร้มารย าท

ซึ่งยังนั่งอยู่ที่เดิม ภายหลังจากขึ้นเครื่องและนั่งประจำ

ที่อย่างสบายแล้ว เธอก็หยิบหนังสือ ที่อ่า นค้างอยู่ขึ้นมาอีกครั้ง

ในขณะที่หยิบหนังสือจากกระเป๋า ก็พบว่ามีขนมคุ๊กกี้ 1 ห่อ

เธอตกใจมาก ถ้าคุ๊กกี้ของฉันยังอยู่ที่นี่ ก็แปลว่าคุ๊กกี้ห่อนั้น

เป็นของชายหนุ่ม ที่แบ่งให้เธอกิน เธอลุกขึ้นทันที

แล้ววิ่งออกจากเครื่องบิน ไปยังที่นั่งของชายหนุ่ม

แต่คงเหลือแต่ที่นั่งว่างเปล่า มันสายไปเสียแล้ว

ที่จะได้ขอโทษชายหนุ่ม ระหว่างเดินกลับเข้าเครื่อง

เธอรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ เธอนั่นเองที่ไร้มารย าท

เป็นหัวขโมยที่ไร้การศึกษาตัวจริง มีกี่ครั้งในชีวิตของคนเรา

ที่ค้นพบในภายหลังว่า “สิ่งที่เกิดขึ้นนั้น มันไม่ใช่เรื่องจริง

มันเป็นการเข้าใจผิด มีกี่ครั้งในชีวิต ที่เราขาดความไว้วางใจ

ผู้อื่นและทำให้เราตัดสินผู้อื่น จากความคิดเย่อหยิ่งของเราเอง

ซึ่งห่างไกลจากความเป็นจริงมากมาย” นี่แหละที่ทำให้เรา ต้องคิดซ้ำแล้วซ้ำอีก

ก่อนตัดสินผู้อื่น หลายๆสิ่งไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น ควรมองผู้อื่น

ในแง่ดีแล้วคอยสงสัยตัวเองว่า “เรามองโลกในแง่ดีพอแล้วหรือยัง?

เราเคยแบ่งปันอะไรแก่คนอื่นบ้างหรือไม่” เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

ควรคิดบวกเสมอเมื่อเจอปัญหา

ขอขอบคุณ pinterest.com