ขยันมากไปมันก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่ดีเลย และเรื่องต่อไปนี้คือ “ค่าโ ง่”จากคนบ้างาน
ที่อย ากสอนคนบ้างานให้เข้าใจ เมื่อทุกอย่างมีราคาที่ต้องจ่าย
ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆแล้ว บางครั้งความสำเร็จ ก็ต้องแลก
ด้วยการสูญเสีย บางอย่าง
เมื่อ 39 ปีที่แล้ว
ผมเองได้เริ่มต้นทำงานกับบริษัทการเงิ น ที่มีขนาดใหญ่
อันดับ 3 ของโลก
เมื่อ 35 ปีที่แล้ว
ผมได้แต่งงานกับผู้หญิงที่ผมรัก เราสัญญาว่าจะสร้างอนาคตร่วมกัน
เธอคนนั้นจะเป็นคนข้างหลัง เพื่อให้ผมประสบความสำเร็จ
ทางการงานและในขณะที่การงานของผมก้าวหน้าไปมาก
เมื่อ 29 ปีที่แล้ว
ภรรย าของผม ได้คลอดลูกชายคนแรกให้ผม
ขณะที่ผมติดประชุมที่ญี่ปุ่น และผมขอโทษเธอ
ผมสัญญากับเธอว่า…จะขอเวลาทำงานอีกสักระยะ
เพื่อครอบครัวให้ได้สบายกว่านี้
แล้วผมกลับเมืองไทยรับขวัญลูก
และขอโทษภรรย า ด้วยตำแหน่งงาน
ที่ก้าวหน้าฝันของเราใกล้เป็นจริงแล้ว
เมื่อ 24 ปีที่แล้ว
เธอคลอดลูกสาว ที่เราเฝ้ารอคอย และผมเองได้เห็นหน้าลูกสาว
เพียงวันเดียว เพราะต้องเดินทางไปประชุมใหญ่ ที่ออสเตรเลีย
ผมบอกกับเธอว่า จะทำงานอีกไม่นานแล้ว
เวลาทั้งหมดที่มี จะเป็นของครอบครัวตลอดไป
เพื่อทดแทนเวลาที่ผ่านมา
เมื่อ 13 ปีที่แล้ว
งานของผม ได้ก้าวหน้าจนก้าวขึ้นเป็นเบอร์ 2 ในภาคพื้น
เอเชียแปซิคฟิค ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ดี มากแต่ภรรย า
ผมเธอขอ“หย่า” เพื่อเริ่มชีวิตใหม่ที่เธอบอกว่า
ผมไม่เคยให้เธอแล้วสุดท้าย เธอบอกว่า…
“ชีวิตคู่”ไม่ได้ต้องการแค่ทรัพย์สินเงิ นทอง
แต่..ต้องการความอบอุ่นมั่นใจ จากอ้อมกอด
คนเป็นสามี เติมเต็มในคืนอ้างว้างมากกว่า
แล้วเธอก็แยกจากไปส่วนลูกปู่และย่า
ท่านจะดูแลอย่างดี
เมื่อ 10 ปีที่แล้ว
ลูกชายคนโตซ้อนท้าย มอเตอร์ไซด์เพื่อน ประสบอุบัติเ.ห.ตุ
และเขาได้จากไป ผมบินกลับจากญี่ปุ่น ทั้งๆที่มีงานสัมนาสำคัญ
และแม่บอกว่า…ลูกชายเกเรเลี้ยงย าก ผมกอดลูกสาว
บอกกับเธอว่าพ่อไม่ดีเอง ต่อไปพ่อจะให้ทุกอย่างขอเวลาอีกนิดนะ
เมื่อ 7 ปีที่แล้ว
ก่อนแม่สิ้นใจ แม่บอกกับผมว่าอย่าเอาแต่ทำงาน
จนลืมว่าลูกต้องการอ้อมกอดจากพ่อ อย่าปล่อยให้เธอรอคอย
อย่างตั้งตารอ
เมื่อ 5 ปีที่แล้ว
พ่อจากไปตามแม่ ญาติๆก็พากันพูดคุย โดยที่ผมแอบได้ยินว่า
พ่อตรอมใจที่แม่จากไป กับเรื่องหลานสาว ตามผู้ชายข้างบ้าน
ไปอยู่ทางใต้ แกมัวโทษแต่ตัวเองว่า… เลี้ยงหลานได้ไม่ดี
ขณะที่ผมก้าว สู่จุดสูงสุดทางการงานแล้ว ผมมีทุกอย่างที่ต้องการ
และสิ่งที่ผมได้มา มันไม่มีอะไรได้มาฟรี
เพราะการสูญเสีย บางอย่าง แลกกับความสำเร็จ
มันคุ้มค่าจริงหรอ? ต่อไปผมจะกลับไปชดเชย
เวลาที่ผมโกงไปจากครอบครัว และล่าสุด 3 ปี ที่แล้ว
หมอบอกว่า…ผมเป็นโร คซึมเศร้า ต้องกินย า
น่าแปลกอยูนะ…ที่ผมมีครบทุกอย่าง
แต่กลับอ้างว้าง คนที่รักจริงๆ ก็ไม่มี
มีแต่คนจ้องจะกอบโกย ไม่มีใครเหมือนพ่อแม่ภรรย า
และลูกๆของผมเลย ตอนนี้ผมเข้าใจ สิ่งที่ภรรย าผมบอกแล้ว
ถึงตอนนี้แล้วมันสายไป ไม่มีใครทนรอคอยย าวนาน
ผมยอมแลกทุกอย่าง กับการเป็นคนหาเช้ากินค่ำ
พออยู่พอกิน แค่ให้ได้อยู่ร่วมกับทุกคนสักช่วงชีวิตหนึ่งก็ยังดี
ใครที่เป็นแบบผมคิดให้ดีนะว่ามันคุ้มหรือเปล่า..?
