กว่าจะเริ่มรู้จักเข้าใจชีวิตของตัวเอง ก็ผ่านมาเกือบครึ่งชีวิตแล้ว อ่ านกี่ครั้งก็ชอบทุกครั้ง

ตอนเด็กๆ เรียนประถมถึงมัธยม ผมเข้าใจมาตลอดว่า..คนที่เรียนดีได้คะแนนสูง

ได้อันดับการเรียนที่ดีๆ สอบติดมหาวิทย าลัยดีๆ จบด๊อดเตอร์ มีใบปริญญาหลายๆใบ

“คือคนเก่ง” โตขึ้นมาหน่อย..ผมเข้าใจว่า คนที่ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ขั้นเทพรายได้สูงๆ เป็นคนที่รู้จักของคนทั่วไป

หรือในสังคม.“นั้นคือคนเก่ง” มาวันนี้..ผมพึ่งเข้าใจว่า ผมคิดผิดมาตลอด

คนเก่งที่แท้จริง คือคนที่ทำงาน ที่ตัวเองรัก ตัวเองชอบ ได้อย่างยอดเยี่ยม

หรืออาชีพอะไรก็ได้..ทำได้อย่างมีประสิทธิภาพ และถึงเวลากินก็ได้กิน..

ถึงเวลานอนก็ได้นอน..มีเวลาว่าง ก็บอกไปเที่ยวดูโลกภายนอก

เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ มีเวลาให้กับครอบครัว มีเวลาให้กับคนที่เรารัก

และคนที่รักเรา และที่สำคัญ มีเวลาให้กับตัวเราเอง…

9 ข้อคิดเตือนใจ ไม่ได้เตือนใคร เก็บไว้เตือนตัวเอง

1.อย่าอิจฉาใคร เพราะบินสูงแค่ไหน พอถึงเวลาเราก็ร่วงกันทุกคน

2.หัดมีความสุขกับตัวเองได้แล้ว เพราะ..ไม่มีใครที่จะอยู่กับเราไปตลอด

3.ฝึกอภัย และปล่อยวางกับความเจ็บปวด ไปทีละนิด เพื่อเพิ่มเวลา

ความสุขของเราให้มากขึ้น

4.ฝึกเข้าใจกับคำติ-ชมคำติ ก็ให้เฉยๆคำชม ก็ให้ปล่อยวาง

“ติเพื่อก่อก็เก็บมาพัฒนา”“ติเพื่อทำลาย ก็อย่าเอามาใส่ใจ”

5.ฝึกการเป็นผู้ให้ แบบไม่คาดหวัง จะได้กลับเพราะ

มันคือการสร้างคุณค่า ของการได้เกิดมา

6.อย่าทำลายความหวังใคร เพราะมันอาจเป็นความหวังสุดท้าย ที่เขาเหลืออยู่

7.ฝึกการพอใจไขว่คว้าแต่พอตัว อะไรเกินกำลัง ก็ปล่อยไป มีแค่ไหนก็พอใจแค่นั้น

8.อย่ากลัวใครไม่รัก แต่จงเริ่มจากการรักตัวเองก่อน เพราะเสน่ห์ของการรู้จัก

รักตัวเองจะกระจายสู่คนรอบข้าง

9.ทุกวันคือการเปลี่ยนแปลงเสมอ อย่ายึดติดกับอะไรเดิมๆ แม้ผมขนฟั นเรา

ยังร่วงตามกาลเวลา จงเข้าใจ และหัดมีความสุขกับปัจจุบันได้แล้ว..

ขอบคุณ : คิดกลับด้าน